Ondernemer voor de Klas: Hassan Al Hilou van CAPITAL vzw

“Eigenlijk begint mijn ondernemersverhaal al van voor mijn geboorte, in 1991. Mijn ouders, toen 18 en 19 jaar, woonden in Irak en zochten een uitweg voor het dictatoriale regime daar. Ze droomden ervan om samen een leven te kunnen opbouwen in een land waar vrijheid centraal staat zodat ze konden doen wat ze wilden en niet wat de overheid of politiek hen oplegde. Op een dag besloten ze om alles achter te laten en samen te vluchten naar Nederland. Die moedige beslissing was ook meteen mijn eerste levensles: met wilskracht, overtuiging en doorzettingsvermogen kom je overal, ongeacht je leeftijd.”

Kennisrijkdom

“Acht jaar later, in 1999, werd ik geboren. Ons gezin woonde nog een tijdje in Nederland maar verhuisde na een paar jaar naar Molenbeek. Om eerlijk te zijn, we hadden het niet breed. We waren echt arm. We woonden met 5 in een kleine studio en hadden het financieel echt moeilijk. Maar mijn ouders zeiden altijd: we hebben het niet breed maar we wonen in een veilige omgeving en jullie kunnen op een veilige manier naar school gaan. Een schrale troost zou je denken, maar uiteindelijk was dat het belangrijkste. Want we waren misschien niet de rijksten materieel gezien, maar we konden wel ontzettend veel kennis opdoen dankzij deze veilig omgeving. Deze visie heeft mij doen inzien dat materiele rijkdom niet alles is. Er bestaan ook andere soorten rijkdom, zoals kennisrijkdom. Want we waren misschien niet de rijksten materieel gezien, maar we konden wel ontzettend veel kennis opdoen dankzij deze veilig omgeving. Het heeft me geleerd om altijd op zoek te gaan naar opportuniteiten, ook al zie je in eerste instantie enkel moeilijkheden of problemen.”

Het manifest

“Toen ik twaalf was viel mij op dat het beeld van Brussel dat ik op de televisie zag niet helemaal strookte met het beeld dat ik zag wanneer ik door mijn buurt liep. Wanneer journalisten over Brussel spraken op televisie zag ik chique auto’s, mooie gebouwen en mannen strak in het pak. Dat klopte niet volgens mij en dus ben ik beginnen schrijven. Zo heb ik een manifest van 16 pagina’s neergeschreven met oplossingen om oneerlijke politiek en economie tegen te gaan. Ik was zo fier! Ik wou het delen met een leerkracht op school, maar zijn reactie was: “Ga eens terug zitten, Hollander”. Dat heeft mij zo geraakt. Gelukkig hebben mijn ouders mij goed opgevangen toen. Zij wilden wel luisteren en gaven mij elke dag een moment waarop ik met hen kon delen wat er in mij omging. Dat gaf mij zoveel energie. Het motiveerde mij om verder te doen.

Iemand een sjaal nodig?

“Vol goeie moed ging ik aan de slag met mijn eerste ondernemend idee: sjaals verkopen. Want iedereen kan een sjaal gebruiken, toch? Ik gebruikte al mijn zakgeld om 150 Pierre Cardin-sjaals aan te kopen. Mijn plan was simpel: ik zou de sjaals verkopen aan het tienvoudige van de aankoopprijs. Maar de praktijk ging toch net iets anders: ik verkocht slechts 6 sjaals. Aan vrienden en familie. Dus bedacht ik een nieuw plan: wat als ik nu eens korting geef aan die vrienden en familie zodat zij de sjaals op hun beurt kunnen doorverkopen? Dat bleek een schot in de roos, want in was op twee weken uitverkocht. Dat heeft mij het belang doen inzien van een goed netwerk.”

Tijd om terug te geven

“Na nog een paar zaken te hebben ondernemen en door te groeien, voelde ik op een bepaald moment dat ik graag iets terug wou doen. Tot dan was ik vooral aan het ondernemen voor mezelf en dat voelde niet goed. Ik wou ook ondernemen voor anderen. Iets doen waarmee ik anderen kan helpen. Zo is CAPITAL ontstaan. Eigenlijk is het een uit de hand gelopen hobby die gestart is tijdens corona. Door de covid-pandemie zag ik hoe Brusselse jongeren opeens nergens meer naartoe konden om te ondernemen, samen te werken of te studeren. Met CAPITAL wou ik dit veranderen. We stelden een lokaal ter beschikking en we waren vertrokken. En nu vier jaar later zijn we nog steeds bezig en zijn we zelfs de top 3 grootste jeugdorganisatie in Brussel. Onze missie is ook lichtjes veranderd, want intussen kunnen jongeren wel terug op andere plekken aan de slag. Vandaag willen we vooral de jeugdwerkloosheid verlagen naar 0%.”